Idziemy? Idziemy.net!

January 21st, 2006 polskie web 2.0

Przeczytałem ostatnio notkę prasową o nowym serwisie idziemy.net:

Idea serwisu opiera się na założeniu, że każdy z nas robi w życiu wiele rzeczy, ma różne zainteresowania – chciałby więc poznawać podobnych ludzi i dzielić z nimi swoje pasje. Dzięki Idziemy.net może w jednym miejscu umówić się na wycieczkę rowerową, wyjście do klubu, Sylwester na nartach albo festiwal filmowy.

Gdy czytam o serwisie który napędzany jest działalnością grup ludzi z niego korzystających (“user contributed value”, “co-creation”) zapala mi się lampka “web 2.0”. Postanowiłem sprawdzić jak serwis wygląda na tle takich serwisów “imprezowych” jak eventful.com, upcoming.org oraz zvents.com, które zdają się wieść prym na tym gruncie po drugiej stronie Atlantyku.

Już krótki przegląd wskazuje, że idziemy.net stawia na razie pierwsze kroki w kierunku dużych serwisów tego typu. Na pochwałę zasługuje prostota dodawania wpisów do serwisu – nie są one w żaden sposób weryfikowane przed publikacją, a wyeksponowanie formularza dodawania wpisów doskonale zachęca do wpisywania imprez. Niestety na tym kończą się funkcje udostępniane aktualnie użytkownikom – to powoduje, że nie ma możliwości wchodzenia z serwisem w głębszą interakcję – możliwe jest jedynie publikowanie notki o imprezie.

Prostota aplikacji ściągnie pewnie dość dużo użytkowników do serwisu, ale tylko dalsza rozbudowa możliwości interakcji między nimi przy serwisie jako platformie tych interakcji (tworzenie “grup imprezowych”, wzajemne komentowanie imprez, itp.) dawałoby unikalną w polskim internecie wartość dodaną.

Pomysłodawca serwisu Marek Teluk podkreśla:

Pomysl jest prywatny, ale chcielibysmy, zeby byl komercyjny za pare miesiecy lub lat. Jednak caly czas bedzie to blisko przy ludziach i zadne sposoby promocji innych (np. firm) nie beda drazniace, jedynie pomocne.

Jeśli dalszy rozwój będzie szedł w takim duchu “z myślą o użytkownikach” – dobrze to wróży. Powodzenia!

Rusza linkologia.pl

January 17th, 2006 co-creation, polskie web 2.0, user contributed value

W poprzednim wpisie zwróciłem uwagę, że nie ma polskiego odpowiednika del.icio.us. Wkrótce potem w komentarzach do tego wpisu pojawiła się informacja autora linkologii – Łukasza Kowalczyka informujący, że właśnie światło dzienne ujrzał jego serwis. Serwis jest na bardzo wczesnym etapie rozwoju ale tempo zmian jakie obserwuję od kilku dni jest zdumiewające. To dobrze wróży. Łukasz napisał mi o planach rozwoju serwisu:

W najbliższych planach znajduje się doprowadzenie serwisu do stanu większej używalności, bo jest on na bardzo wstępnym etapie rozwoju. Najpilniejsze modyfikacje oczekujące w kolejce to m.in. ranking najpopularniejszych stron, dodanie feedu RSS, wyszukiwarka, import bookmarków z del.icio.us, przeglądarek i być może a9 oraz blinklist.com, komentowanie linków, obserwowanie innych użytkowników… Nie ustaliłem konkretnej kolejności dokonywania tych poprawek, tutaj liczę na komentarze użytkowników, które pomogą mi określić pilność modyfikacji.

W celu otrzymywania informacji od użytkowników utworzyłem blog, w którym na bieżąco będę informował o planowanych zmianach i postępach prac.

Bardzo interesowało mnie jak linkologia ma zamiar walczyć o użytkowników z analogicznymi serwisami anglojęzycznymi. Oto komentarz autora:

W obecnej chwili mam nadzieję na to, że napływ użytkowników zapewni mi brak na polskim rynku serwisu porównywalnego do del.icio.us. Bardzo ważne jest dla mnie to, że w Linkologii znajdą się przede wszystkim linki do polskich stron. Mimo, że z del.icio.us korzysta wielu Polaków, nie bardzo to widać.

Aktualnie mnie jako użytkownikowi del.icio.us najbardziej przeszkadza niekompatybilność w sposobie tagowania linków – przy edycji linka tagi należy rozdzielać przecinkami, możliwe jest też stosowanie tagów dwuwyrazowych (ze spacją). Moim zdaniem warto zastosować konwencję taką jak jest w del.icio.us – to chyba już standard “de facto” w sieci – innowacyjność może przeszkodzić osobom przechodzącym z del.icio.us w szybszej adaptacji. Poza tym przecinek to dodatkowy znak który trzeba napisać.

Rok 2006 zaczyna się bardzo optymistycznie! Czekam z niecierpliwością na kolejne serwisy.

The Best Web 2.0 Software of 2005

January 11th, 2006 polskie web 2.0

Po raz kolejny nawiązuję do bloga Hinchclife’a – w dosyć starym artkule The Best Web 2.0 Software of 2005 przedstawił on swój ranking najciekawszych aplikacji web 2.0 w 2005 roku. Przypomniałem sobie o tym artykule gdy zauważyłem, że ostatnio coraz głośniej jest o wykop.pl i pomyślałem, że warto tę listę odnieść do rynku polskiego. Tylko czy to ma sens? Po kolei – najpierw lista:

• Social Bookmarking – US: del.icio.us, PL: BRAK
• Web 2.0 Start Pages – US: protopagenetvibes, PL: startowy.com (???)
• Online To Do Lists – US: voo2doo, PL: BRAK
• Peer Production News – US: digg, PL: wykop.pl
• Image Storage and Sharing – US: flickr, PL: fotosik.pl (???)
• 3rd Party Online File Storage – US: openomy, PL: e-dysk.pl
• Blog Filters – US: memeorandum, PL: BRAK
• Web-Based Word Processing – US: writely, PL: BRAK
• Online Calendars – US: calendarhub, PL: BRAK
• Project Management & Team Collaboration – US: basecamp, PL: BRAK

Przez (???) oznaczyłem aplikacje co do których mam wątpliwości – czy porównywać je do wzorcowych produktów

Hinchclife nie objął wszystkich ciekawych kategorii aplikacji web 2.0 – jedną z wielkich nieobecnych są aplikacje “social virtual groups” jak linkedin, myspace czy tagworld. Wspominam o tym bo akurat tego typu ci u nas dostatek – spinacz.pl, grono.net, …

Szukanie analogicznych aplikacji na rynku polskim czasami mija się z celem – w sumie takie aplikacje jak kalendarze online czy oprogramowanie do zarządzania projektami nie muszą być “lokalne” – nic zatem dziwnego, że w niektórych kategoriach nie ma polskich odpowiedników (choć – znając zdolności polskich informatyków wypada powiedzieć – szkoda!). Za najbardziej dotkliwy uważam brak polskiego memorandum, choć słyszałem już głosy, że trwają prace nad taką aplikacją. Oby!

Podsumowując – jak widać na polskim rynku jest duże pole do popisu – jaka będzie następna aplikacja web 2.0 u nas? Czy ktoś z was może wie o czymś ciekawym?

Podcasting w Polsce

January 5th, 2006 polskie web 2.0, user contributed value

Przyznam, że nie jestem (jeszcze?) fanem tej formy przekazu informacji, a to z racji nieposiadania ipoda (ani innego przenośnego odtwarzacza mp3) – dla mnie podcasting to w dużej mierze substytut audycji radiowych – i tak chciałbym mieć możliwość wykorzystania go. Idealne byłoby wykorzystanie pomysłu który jest w projekcie pandora i umożliwienie zakolejkowania sobie audycji związanych z danym tematem, lub prowadzonych przez ulubionego prowadzącego, tak by odsłuchać to w dowolnym momencie – np. jadąc samochodem.

Aktualnie można śledzić rozwój polskiego podcastingu na stronach podcast.pl (katalog polskich podcastów) i podcasting.pl (ogólna strona informacyjna o podcastingu). Jest też ranking polskich podcastów – teoria.pl/ranking, który (przyznam, że bardzo wyrywkowo!) przesłuchałem.

Merytorycznie największe zaufanie (w sensie: warto poświęcić czas, aby to przesłuchać) mam do podcastów nadawanych przez stacje radiowe, ale widzę tutaj pewną analogię do rozwoju “piśmiennictwa internetowego” – w tzw. “dawnych czasach przedblogowych” najłatwiej było ufać treściom publikowanym w portalach (w stosunku do jakichś “stronek”), teraz stopniowo zaufaniem obejmuję też (sprawdzone) blogi – po oswojeniu się z blogami ich wartość wydaje się być wręcz wyższa niż treści portalowych bo często osoby blogujące szybciej reagują na to co się dzieje niż niejedna redakcja. Analogię tę można też przełożyć na podcasting – w tej chwili łatwiej mi zaufać treściom o których wiem, że zostały stworzone przez profesjonalistów (stacja radiowa), ale zdaję sobie sprawę, że wkrótce, gdy pojawi się więcej podcastów prywatnych – zafam też takim osobistym wypowiedziom.

Po kilku odsłuchaniach podcastów (np. NUSalvation, polskie Detroit, Demiurg i ogólnie wg listy rankingowej podanej powyżej) widzę (a raczej słyszę), że jakość ich jest bardzo rozmaita – od zupełnie “yyyyy eee tego tam co to ja chciałem….” do naprawdę profesjonalnych. Na razie mam wrażenie, że ludzie bardziej bawią się tą techniką niż wykorzystują ją na serio (za wyjątkiem stacji radiowych ma się rozumieć które mają content), ale pewnie z czasem to się zmieni. Marzy mi się polski odeo.com gdzie mógłbym posłuchać o polityce, gospodarce, … web 2.0.

Czy podcasting w ogóle wnosi coś istotnego do internetu?

Dla mnie najlepsze w podcastingu jest to, że treści audio stają się do pewnego stopnia zaindeksowane i dzięki temu można je wyszukiwać (radio z wyszukiwarką, a w internecie do pewnego stopnia “czego nie wyszukasz – nie istnieje”) – w ten sposób w dżungli internetowej dochodzi jeszcze jedna forma wyrazu. Irytujące jest z kolei to, że nie można na razie szybko określić czy rzeczywiście chcę odtworzyć daną audycję bez faktycznego jej przesłuchania – a to zajmuje czas. Wyszukiwanie w informacjach tekstowych jest tutaj dużo do przodu – wystarczy google toolbar który pokoloruje mi tekst wg słów które szukam i w ciągu 2-3 sekund jestem w stanie ocenić czy ta strona to jest to czego szukałem czy też należy przejść do następnej. Ten problem da się zniwelować przez transkrybowanie podcastów, co jak czytałem w TechCrunch niektórzy pragną robić amazononowym turkiem.

Poloneza2.0 czas zacząć…

November 15th, 2005 polskie web 2.0

Ostatnie jaskółki nad Wisłą (te spóźnialskie, odlatujące akurat do ciepłych krajów) zaczęły wieścić rychłe zagoszczenie w polskim internecie web2.0 – mam na myśli dzisiejszy (14 listopada 2005) artykuł w Gazecie Wyborczej – “Świat się kurczy w siatce znajomości” autorstwa Zbigniewa Domaszewicza. Autor zaczyna od analizy popularności serwisów typu “social networking” w Stanach:

Branżą tą interesują się już nie tylko fundusze wysokiego ryzyka, lecz także inwestorzy strategiczni. Popularny serwis MySpace.com (33 mln użytkowników) została latem tego roku przejęty przez medialnyc koncern News Corp. Ruperta Murdocha za 580 mln dol.
[…]
Skąd tak wsokie wyceny? Z wiary w możliwość zarobienia pieniędzy na zubudowanej wokół serwisu społeczności.
[…]
Przyświeca im idea, która mówi, że znalezienie pracy, inwestora czy też nowego pracownika jest łatwiejsze i pewniejsze, jeśli zostanie wsparte pozytywną opinią kogoś, komu ufamy.

Może jestem niepoprawnym optymistą, ale ja wierzę, że takie narzędzia nie są jedynie pułapką podstępnych kapitalistów. Serwisy tworzące społeczności internetowe wchodzą w fazę rozwoju technicznego dającego jednostce realne korzyści z faktu istnienia w tej społeczności.

Po przeglądzie serwisów amerykańskich autor przechodzi do serwisów polskich. A te są na razie dwa: grono.net i ogniwo.net. Jak widać nad Wisłą praca wre, a ja już się obawiałem, że jesteśmy meandrami web2.0 :)… Choć tak naprawdę meandry nie są przecież takie złe – po etapie prób i błędów w górze rzeki nadchodzi czas na mądrość i wykorzystanie wiedzy i sprawdzonych rozwiązań.

MAŁE WYJAŚNIENIE – w artykule nigdzie nie pada określenie “web2.0”, niemniej serwisy tego typu są jednym z elementów web2.0 (ostatnio nazywanej też “bańką2.0”). Dla mnie artykuł ten jest przełomowy w takim sensie, że prasa popularna zwraca na COŚ uwagę – oznacza to, aktualny trend jest naprawdę wyraźny. Czego i sobie życzę.

Rusza Web20.pl

October 20th, 2005 polskie web 2.0

Po krótkim rozpoznaniu polskiego internetu okazało się ze trendy web20 są na polskim rynku prawie zupełnie nieobecne! Poniżej widać te straszne statystyki:

Nie będę wyliczał stosunku liczb znalezionych stron, żeby się dodatkowo nie dołować :).

A może nie “web2.0” a “web 2.0”? Statystyki dla “web 2.0″ są następujące:

…czyli stosunek trochę lepszy niż poprzednio.

To mnie wkurza! Czy jesteśmy meandrami internetu? Trzeba coś z tym zrobić! Pomysł jest prosty – wykorzystać mechanizmy web20 do popularyzacji tych trendów! Blog wydaje się najbardziej odpowiedni! Prawdopodobnie będzie to zamknięty projekt i po jakimś czasie oddam go w ręce jakiegoś zapaleńca a sam pójdę szukać web3.0.